Kawasaki KD100 był motocyklem o małej pojemności skokowej produkowanym na przełomie lat 70. i 80. Został zaprojektowany głównie do użytku terenowego, ale można było nim jeździć również po drogach.
KD100 był napędzany dwusuwowym, jednocylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 99 cm³. Był on chłodzony powietrzem i posiadał zawór obrotowy zwiększający moc. Silnik był sprzężony z pięciobiegową manualną skrzynią biegów, która pozwalała jeźdźcowi wybrać odpowiedni bieg do różnych rodzajów terenu.
Motocykl miał prostą i lekką ramę z widelcem teleskopowym z przodu i dwoma amortyzatorami z tyłu. Miał 19-calowe koła z oponami z wypustkami dla lepszej trakcji na nieutwardzonych nawierzchniach i szutrze.
KD100 był również wyposażony w szereg elementów terenowych, w tym osłonę podwozia chroniącą silnik i spód motocykla oraz wysoko zamontowany wlot powietrza zapobiegający dostawaniu się kurzu i brudu do silnika. Posiadał również wysoką kierownicę dla lepszej kontroli podczas stania na podnóżkach oraz wysoko zamontowany wydech, aby zapobiec uszkodzeniom podczas przejeżdżania przez przeszkody.
Ogólnie rzecz biorąc, Kawasaki KD100 był niezawodnym i zdolnym motocyklem terenowym, który był popularny wśród motocyklistów szukających niedrogiego i łatwego w prowadzeniu motocykla do eksploracji wielkich przestrzeni. Chociaż może być uważany za przestarzały według dzisiejszych standardów, pozostaje klasycznym i popularnym motocyklem wśród miłośników starych motocykli.